زندگی بدون آب سخته، صرفه جویی خوبه

                 بعضی‌ها فکر می‌کنند، صرفه‌جویی یعنی؛ توی تاریکی بنشینیم و لامپ را روشن نکنیم! 

یا دو هفته یک‌بار حمام برویم، تا آب کمتری مصرف شود. 

یا مثلا در زمستان‌ها، از سرما قندیل ببندیم و مثل بید بلرزیم ولی بخاری را روشن نکنیم! 

بعضی‌ها هم اصلاً باورشان نمی‌شود که بشود صرفه‌جویی کرد. 
و می‌گویند: «یعنی اگر شیر آب چکه نکند، یا یک لامپ اضافه خاموش شود، دیگر برق نمی‌رود؟ دیگر کمبود آب نداریم؟»
ولی راستش «بله اگر حتی یک لامپ اضافه خاموش شود و انرژی برق هدر نرود، باعث صرفه‌جویی در برق می‌شود و خاموشی و قطع برق کمتر اتفاق می‌افتد.» 

صرفه‌جویی کار سخت و عجیبی نیست. اگر ما به اندازه‌ی نیاز و درست از منابع انرژی مثل آب و برق و گاز و… استفاده کنیم، صرفه‌جویی کرده‌ایم. 

گفته، استفاده نکردن از نعمت‌های ارزشمندی که خدا در اختیارمان قرار داده، یعنی صرفه‌جویی؟
اتفاقاً صرفه‌جویی یعنی «از نعمت‌های خدادادی خوب و درست و به جا و به اندازه استفاده کنیم و مواظب باشیم حتی ذره‌ای از آن  

هدر نرود».

به نظر من صرفه‌جویی یعنی: «خدایا شکرت که به ما این‌همه نعمت دادی.»